Hoewel slavenhandel (en slavernij) op het grondgebied van de Republiek formeel niet was toegestaan, raakte ze toch betrokken in de handel in mensen en bij dwangarbeid. Slavenhandel bestond in West-Afrika voor de komst van Europeanen. Krijgsgevangenen, gestraften of schuldenaren verkochten zichzelf en werden daarmee eigendom van anderen. Zij werden bedienden van hun eigenaar of volgeling van vorsten. Hoewel de handel in slaven niet nieuw was, was wel nieuw dat zij met de aankoop door Europeanen gedwongen werden hun land definitief te verlaten.
De vraag van Europeanen naar tot slaaf gemaakten kwam voort uit een grote behoefte aan arbeidskrachten op de plantages in Noord- en Zuid-Amerika. De transatlantische slavenhandel ontstond. Schepen van de West-Indische Compagnie (WIC) vertrokken uit Nederland met vuurwapens, buskruit, ijzer en textiel als handelswaar. In West-Afrika ruilden ze deze goederen met de plaatselijke machthebbers voor tot slaaf gemaakten, goud en ivoor.
Vanuit West-Afrika vertrokken schepen volgestouwd met tot slaaf gemaakte vrouwen, mannen en kinderen naar Noord-Amerika of het Caraïbische gebied. De behandeling van de tot slaaf gemaakten bestond uit intimidatie en vernederingen. De ruimte aan boord van de slavenschepen was beperkt. De snelheid van de reis, ziekten en het weer onderweg waren belangrijke factoren die invloed hadden op de kans tot overleven. Afhankelijk van de omstandigheden liep de sterfte aan boord op.
Aan het einde van de reis moesten velen eerst aansterken voordat ze geschikt werden geacht voor de verkoop. De tot slaaf gemaakten werden verkocht als plantagearbeiders. De lege schepen vertrokken weer naar Nederland met goederen als suiker, koffie, katoen en tabak.
Meer informatie
Op Wikipedia kun je meer lezen over de Republiek der Zeven Nederlanden. Op de hieronder liggende pagina’s over slavernij binnen en buiten Nederland, de betekenis van het Asiento de Negros en de handelwijze van de Verenigde Oostindische Compagnie en de West-Indisch Compagnie.
Afbeelding: Slaventransport in Afrika, gravure uit Lehrbuch der Weltgeschichte oder Die Geschichte der Menschheit, William Rednbacher, 1890. Bron: Wikipedia