Op de plek waar tegenwoordig de Stadsschouwburg staat aan het Lucasbolwerk, was tussen 1721 en 1744 een suikerraffinaderij te vinden. In deze raffinaderij, in de volksmond het Suikerhuis genoemd, werd door slaafgemaakten geproduceerde ruwe suiker verwerkt tot het luxe, witte goed dat we nog altijd in de koffie doen. De Utrechtse Compagnie (zie daarvoor ook het adres Ganzenmarkt 14) had in 1721 een octrooi gekregen van de Staten van Utrecht om de suikerraffinaderij te exploiteren. Het idee was dat de onderneming suiker goedkoper zou maken in Utrecht én meer werkgelegenheid zou creëren. Bovendien was het verwerken van koloniale suiker een welkome inkomstenbron voor de Utrechtse Compagnie. Het Suikerhuis bracht niet de gewenste opbrengsten omdat het niet lukte de fabriek rendabel te maken. Na enkele wisselingen van eigenaren werd aan het einde van de achttiende eeuw besloten om nog slechts suikerbieten te verwerken, die niet in de koloniën werden gewonnen maar “gewoon” in Nederland.
